دانلود فایل صوتی سخنرانی مرحوم شیخ مصطفی خبازیان زاده

امام صادق (علیه السلام)

قَالَ إِبْلِیسُ خَمْسَهُ أَشْیَاءَ لَیْسَ لِی فِیهِنَّ حِیلَهٌ وَ سَائِرُ اَلنَّاسِ فِی قَبْضَتِی مَنِ اِعْتَصَمَ بِاللَّهِ عَنْ نِیَّهٍ صَادِقَهٍ وَ اِتَّکَلَ عَلَیْهِ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ مَنْ کَثُرَ تَسْبِیحُهُ فِی لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ مَنْ رَضِیَ لِأَخِیهِ اَلْمُؤْمِنِ بِمَا یَرْضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ یَجْزَعْ عَلَى اَلْمُصِیبَهِ حِینَ تُصِیبُهُ وَ مَنْ رَضِیَ بِمَا قَسَمَ اَللَّهُ لَهُ وَ لَمْ یَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ.

امام صادق(ع)فرمود شیطان گوید که مرا به پنج کس راه چاره ای نیست ولی دیگران در چنگ منند

کسی که با صدق نیت پناهنده بخدا شود و در همه کارهایش بخدا توکل کند

و کسی که در شبانه روزش فراوان تسبیح خدا را گوید

و کسی که برای برادر مومنش آنچه را پسندد که برای خود می پسندد

و کسی که بهنگام مصیبت بی تابی نکند

و کسی که خشنود باشد بآنچه خداوند برای او قسمت فرموده و دیگر غم روزی خویش نخورد

رأس همه‌ی کمالات، معرفت خداست و اگر کسی در معرفت خدا دچار لغزش و لرزش باشد، به هیچ کمالی دست پیدا نخواهد کرد. چون منبع و معدن کمال، خداست و خدای متعال به کسی کمال عنایت می‌کند که به او معرفت داشته باشد و او را بشناسد. یکی از اموری که می‌تواند در کسب معرفت موثّر باشد، تسبیح است. یعنی ما باید خدا را با گفتن اذکاری مثل تسبیحات‌اربعه، صلوات، تشهّد و… از آنچه که لایق شأن ایشان نیست، منزه بدانیم. گناه نتیجه‌ی دوری از خدا است و انسان با این اذکار با توجه و اخلاص، به خدا متصل می‌شود.

نکته‌ی مهم این است که اگر کسی این اذکار را بگوید اما اعتقادی به ولایت امیرالمومنین علیه‌السلام نداشته باشد، تأثیری ندارد. ما هرچه داریم از پیامبر صلی‌الله‌علیه و آله و اهل بیت علیهم‌السلام داریم و اگر این بزرگواران نبودند، کسی نمیتوانست خدا را بشناسد و کسب معرفت کرده و موفق به بندگی خدا نمی‌شد. آن‌ها خدا را به ما معرفی کردند و بندگی کردن را به ما یاد دادند. قبولی اعمالمان در اعتقاد به ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام است.

نکته‌ی دیگر این که ما باید همه‌ی امور را برای خدا انجام دهیم و اگر کاری را برای خدا انجام دادیم، کار را کوچک نبینیم. خداوند حتی یک سبحان‌الله یا الله‌اکبر را هم از ما قبول می‌کند و ما تاثیرش را چه در دنیا و چه در آخرت می‌بینیم.

امام صادق علیه السلام فرمودند: گروه دومی که شیطان از دست آن‌ها عاجز است،

مَنْ کَثُرَ تَسْبِیحُهُ فِی لَیْلِهِ وَ نَهَارِه

کسی که در شب و روز زیاد خدا را تسبیح کند.

انسان باید با تمام وجودش تسبیح خدا را بگوید و با زبانش، چشمش، گوشش، و عملش نشان دهد که خدا را منزه از هرگونه نقصی می‌داند. کسی که اینطور تسبیح بگوید، خداوند او را از شرّ شیطان حفظ می‌کند.