“سلام، خاطرم هست زمانی که سن و سال دوازده ، سیزده سالگی بودم ، شبها موقع خواب بعضی از نوارهای این مرحوم را گوش می کردم و با زمزمه یاصاحب الزمان می خوابیدم.گاهی آنقدر سوز و اشک داشت که از جایم بلند می شدم.همون جا روی تختخواب می نشستم ، یک دل سیر در فراق مولایم به همراه صوت ایشان می گریستم و بعد می خوابیدم…

اینقدر به نوار کاست دعای کمیل ایشان علاقه داشتم که شاید دهها بار آن را گوش کردم تا حدی که الان تُن صدای مرحوم خبازیان و سبک قرائت دعای کمیل ایشان هنوز در ذهنم هست.همان دعای کمیل که انتهایش روضه شبیه خوانی در هند و روضه حضرت علی اصغر را می خواندند…

من دیگر هیچ وقت این خاطرات و این سوز و اشک را فراموش نخواهم کرد…

هنوز هم در ماشین با سی دی های آن مرحوم انس دارم.

خدایش رحمت کند و سر سفره اکرام بابایمان میهمان فرماید.”